در این مطلب ما شما را به همراه مشهورترین نقاشان و آثار نمادین آن‌ها به سفری در تاریخ هنر اسپانیا می‌بریم. از تکنیک “کلاژ (papier collé)” خوان گریس گرفته تا آثار با مضمون مذهبی زورباران یا نقاشی‌های معمایی دالی! در ادامه 10 هنرمند نقاش بزرگ اسپانیایی را که بر تاریخ هنر اثر گذاشته‌اند معرفی خواهیم کرد. پس همراه ما باشید.
ال گرکو (۱۶۱۴-۱۵۴۱)
این نقاش یونانی الاصل تا ۲۶ سالگی در کرت زندگی می کرد، اما بیشتر موفقیت‌های هنری خود را در اسپانیا به دست آورد و به همین دلیل نمی‌توان او را از این فهرست حذف کرد. قبل از نقل مکان به اسپانیا، چندین سال در ایتالیا زندگی کرد و در آنجا با نقاشان بزرگ رنسانس آن زمان ارتباط برقرار کرد. اگرچه او سبک خود را توسعه داد، اما تکنیک‌های او در ابتدا با سبک بیزانسی و بعداً توسط رنسانس و منریسم مشخص شد. پس از ورود به تولدو، این هنرمند برخی از شناخته شده‌ترین آثار خود را خلق کرد که بسیاری از آن‌ها مضامین مذهبی داشتند. از تحسین‌شده‌ترین آثار او می‌توان به «دفن کنت اورگاز» برای کلیسای سانتو تومه در تولدو، «نجیب‌زاده با دست روی سینه» (موزه پرادو) و «لائوکوئون» (گالری هنر ملی، واشنگتن) اشاره کرد.
فرانسیسکو د زورباران (۱۵۹۸-۱۶۶۴)
این نقاش عصر طلایی اسپانیا در باداخوز (Badajoz) به دنیا آمد، اگرچه بعداً در سویل ساکن شد. و در اینجاست که او از خانواده‌های نجیب و صومعه‌های بزرگ سفارش‌های متعددی دریافت کرد. نقاشی‌های زورباران عمدتاً مضمون مذهبی دارند و اگرچه آثار او با تنبریسم همراه بود، اما او سبک خاص خود را در طول سال‌ها توسعه داد. در سال ۱۶۳۶ او توسط پادشاه برای همکاری در تزئین کاخ بوئن رتیرو استخدام شد و از آن تاریخ آثار او به آمریکای جنوبی نیز صادر شد. از مشهورترین آثار او می‌توان به سنت سراپیون (موزه وادسورث اثينيوم (Wadsworth Atheneum) در هارتفورد)، مسیح روی صلیب (موسسه هنری شیکاگو) و سنت هيو در سالن ناهارخوری کارتوسیان (موزه هنرهای زیبای سویل) اشاره کرد.
دیه‌گو ولاسکز (۱۵۹۹- ۱۶۶۰)
نقاش باروک را یکی از بهترین نقاشان اسپانیایی در تمام دوران می‌دانند، به طوری که حتی مانه از او به عنوان «نقاش نقاشان» یاد می‌کند. ولاسکز در کارگاه فرانسیسکو پاچکو در سویل آموزش دید و استعداد بزرگ او در سنین پایین آشکار شد. در واقع او ناهار (موزه هرمیتاژ) و پیرزن در حال آماده کردن تخم‌مرغ (گالری ملی اسکاتلند) را در ۱۸سالگی نقاشی کرد. استفاده از سایه‌روشن (نور و سایه در اشیاء سه بعدی) در کارهای اولیه او یادآور کاراواجو است و در این دوره آثار او بر مضامین مذهبی و طبیعت بی‌جان متمرکز بود. بعدها با نقاش دربار شدن توانست کار هنری بزرگی را رقم بزند. در این دوره، او تعداد زیادی پرتره از خانواده سلطنتی اسپانیا کشید، مانند لاس منیناس (موزه پرادو)، که یکی از شناخته‌شده‌ترین آثار او می‌باشد. علاوه بر پرتره ها و مضامین مذهبی، کارنامه او شامل ترکیبات اساطیری مانند پیروزی باکوس (موزه پرادو) نیز بود.
بارتولومه استبان موریو (۱۶۱۷- ۱۶۸۲)
موریو در سال ۱۶۱۷در سویل در خانواده‌ای پرجمعیت به دنیا آمد (او کوچک‌ترین در بین ۱۴ خواهر و برادر بود). پس از یتیم شدن در سن ۹ سالگی، تحت سرپرستی یکی از عمه‌هایش در آمد. اگرچه اطلاعات زیادی در مورد شروع او در دنیای هنر وجود ندارد، به نظر می‌رسد کاملاً محتمل است که آموزش آکادمیک او در کارگاه خوان د کاستیو (Juan del Castillo) جعل شده باشد. اولین سفارش مهم او مجموعه‌ای از بوم‌ها برای صومعه سانفرانسیسکو بود که یکی از آن‌ها آشپزخانه فرشتگان است که در حال حاضر در موزه لوور به نمایش گذاشته می‌شود.
این هنرمند در طول زندگی حرفه‌ای خود با موضوعات مذهبی درگیر بود و سفارشات مهمی برای صومعه سن آگوستین، سانتا ماریا لا بلانکا و بیمارستان د لا کاریداد دریافت کرد. از برجسته‌ترین آثار این نقاش باروک می‌توان به گدای جوان (موزه لوور)، پسری با سگ (موزه هرمیتاژ) و گنجشک و خانواده مقدس (موزه پرادو) اشاره کرد.
فرانسیسکو گویا (۱۷۴۶- ۱۸۲۸)
فرانسیسکو گویا یکی از مهم‌ترین هنرمندان اسپانیا به شمار می‌رود و تاثیر او در تاریخ هنر غیرقابل بحث است. او که نقاش و حکاک بود، پدر جنبش‌های تصویری قرن بیستم بود. او در طول زندگی حرفه‌ای خود، سبک‌های مختلف آن زمان را به شیوه‌ی خود تفسیر کرد، از روکوکو گرفته تا نئوکلاسیک یا پیش رمانتیسیسم. در ۱۳ سالگی آموزش هنری خود را در آکادمی طراحی ساراگوزا آغاز کرد، اما سال‌ها طول کشید تا در دنیای هنر پیشرفت کند. سفر او به ایتالیا در سال ۱۷۷۰ نقطه عطفی بود و به او اجازه داد آثار هنرمندان بزرگ آن زمان را ببیند و مطالعه کند.
پس از بازگشت به ساراگوزا، او شروع به دریافت سفارشات بیشتری کرد و سال‌ها بعد، به مادرید رفت تا پرده نقش‌داری را برای دربار سلطنتی نقاشی کند. شهرت او افزایش یافت و در دهه ۱۷۸۰ به چهره‌پرداز محبوب طبقه اشرافی مادرید تبدیل شد. نه سال بعد، شاه چارلز چهارم او را به عنوان نقاش در اتاق پادشاه منصوب کرد. در طول کار طولانی او، حتی بیماری جدی که باعث کاهش شنوایی او شده بود، بر خلاقیت او تأثیری نداشت. گویا به خاطر آثار مذهبی، پرتره‌هایش و البته به خاطر نقاشی‌هایی که در آن او لحظات تاریخی را جاودانه می‌کند، شهرت دارد. برخی از نمادین‌ترین آثار او عبارتند از: سوم ماه می ۱۸۰۸، ساتورن پسرش را می‌بلعد و ماخای برهنه که در حال حاضر در موزه پرادو به نمایش گذاشته شده است.
خواکین سورویا (۱۸۶۳- ۱۹۲۳)
نقاش والنسیایی در کودکی عشق خود را به هنر کشف کرد. او پس از اتمام دوره آموزشی خود در مدرسه صنعتگران ولنسیا، آثار خود را به چندین مسابقه استانی ارائه کرد، اما مورد توجه قرار نگرفت. تا اینکه در سال ۱۸۸۳ اولین مدال خود را در نمایشگاه منطقه‌ای والنسیا به دست آورد. پس از سفر به رم، عاشق هنر کلاسیک و رنسانس شد و اندکی پس از آن، هنگام بازدید از پاریس، امپرسیونیسم را کشف کرد. او نه تنها در اسپانیا با کار خود به رسمیت رسید، بلکه در بقیه اروپا و حتی در آمریکا نیز به رسمیت شناخته شد.
این هنرمند نقاشی از فضای باز را ترجیح میداد و از ویژگی‌های آثار او استفاده استادانه از نور است. بخش قابل توجهی از آثار او نمایانگر صحنه‌ها و مناظر روزمره است که در آن دریای مدیترانه نقش اصلی را دارد. او در طول فعالیت هنری خود بیش از ۲۲۰۰ اثر خلق کرد که اغلب به عنوان امپرسیونیست یا لومینیست شناخته می‌شدند. برخی از شناخته‌شده‌ترین آثار او عبارتند از قدم زدن در امتداد ساحل در موزه سورولا، دوختن پارچه و شن‌بازی بچه‌ها در ساحل (۱۹۱۰) در موزه پرادو.
پابلو پیکاسو (۱۸۸۱- ۱۹۷۳)
نقاش و مجسمه‌ساز متولد مالاگا یکی از بنیانگذاران کوبیسم است و آثار او در سراسر جهان یافت می‌شود. استعداد هنری او در کودکی آشکار بود. در ۸ سالگی اولین نقاشی رنگ روغن خود را خلق کرد و در ۱۳ سالگی اولین نمایشگاه خود را در لاکرونیا برگزار کرد. پیکاسو پس از تحصیل در مدرسه هنرهای زیبای بارسلونا و مدرسه لونخا، مدتی را در پاریس گذراند و در آنجا با هنرمندان محله‌های مون‌مارتر و مون‌پارناس آشنا شد. پیکاسو در طول فعالیت طولانی خود نقش اساسی در تاریخ هنر در تمام مراحل خلاقیت خود (دوره آبی، دوره صورتی، کوبیسم و غیره) داشت. برخی از برجسته‌ترین آثار او عبارتند از: گرنیکا (موزه رینا سوفیا در مادرید)، دوشیزگان آوینیون (موزه هنر مدرن در نیویورک) و زن گریان (تیت مدرن در لندن).
خوان گریس (۱۸۸۷- ۱۹۲۷)
خوزه ویکتوریا گونزالس پرز، نقاش و تصویرگر، در مادرید به دنیا آمد، اما پس از نقل مکان به پاریس در سنین پایین، در مون‌مارتر اقامت گزید. بیشتر آثارش را در آنجا خلق کرد. او در ابتدا تا سال ۱۹۱۰ به عنوان تصویرگر برای نشریات مختلف کار کرد، زمانی که او جهشی به سمت نقاشی کرد. خوان گریس یکی از بزرگترین حامیان کوبیسم است و بزرگترین کمک او به این جنبش هنری تکنیک “کلاژ (papier collé)” است که شامل استفاده از برش‌های کاغذ یا مقوا است که با رنگ روغن روی بوم ترکیب می‌شود. برخی از شناخته شده‌ترین آثار او پرتره پیکاسو (موسسه هنری شیکاگو) و پنجره باز (موزه رینا سوفیا) هستند.
خوان میرو (۱۸۹۳- ۱۹۸۳)
نقاش، مجسمه‌ساز، حکاک و سفالگر، خوان میرو یکی از بزرگترین سفیران سورئالیسم در اسپانیا است. اگرچه سبک کار او در ابتدای کارش “پر جزئیات” تر بود، اما این هنرمند پس از نقل مکان به پاریس بر روی ناخودآگاه و دنیای رویا تمرکز کرد. آثار او انتزاعی‌تر و به نوعی «کودکانه‌تر» شدند و اشکال ساده و رنگ‌های اصلی را در اولویت قرار داد. پس از بازگشت به اسپانیا، در پالما ساکن شد و به کار سفالگری و مجسمه‌سازی پرداخت. از شناخته شده‌ترین آثار او می‌توان به کارناوال هارلکین (گالری هنری آلبرایت ناکس، بوفالو)، مزرعه (گالری ملی هنر، واشنگتن دی سی) و زن و پرنده Dona i Ocell (پارک خوان میرو در بارسلونا) اشاره کرد.
سالوادور دالی (۱۹۰۴- ۱۹۸۹)
این هنرمند همه کاره (نقاش، مجسمه ساز، حکاک و نویسنده) یکی از بزرگترین سفیران سورئالیسم است. او پس از گذراندن سال‌های اولیه‌اش در زادگاهش فیگراس (Figueras)، به مادرید رفت تا در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبا تحصیل کند، اگرچه قبل از شرکت در امتحانات نهایی اخراج شد. دالی در دوران تحصیلی خود با فدریکو گارسیا لورکا و لوئیس بونوئل در ارتباط بود. او بعداً در پاریس اقامت گزید و در آنجا پیکاسو را که عمیقاً او را تحسین می‌کرد و خوان میرو را ملاقات کرد. سالوادور در آنجا به گروه سوررئالیست آندره برتون پیوست، اگرچه سال‌ها بعد از آن اخراج شد.
در اواخر دهه ۱۹۲۰، او روش پارانویا-انتقادی را ابداع کرد که تأثیر زیادی بر دیگر هنرمندان معاصر داشت. در این زمان، دالی با همسر آینده و الهام‌بخش خود، گالا آشنا شد. از نمادین‌ترین آثار او می‌توان به تداوم حافظه (موزه هنر مدرن در نیویورک)، رویای ناشی از پرواز زنبور به دور انار یک ثانیه قبل از بیداری (موزه ملی تیسن-بورنمیسا در مادرید) و خودارضاگر بزرگ (موزه رینا سوفیا) اشاره کرد.
اگر به ادبیات، هنر و تاریخ کشور اسپانیا علاقمند هستید می‌توانید در وبینارها و دوره‌های آموزشی موسسه نگاه اندیشه ملل ثبت نام کنید و از طریق مدرسین برجسته کشور و نیز مدرسین نیتیو، باکیفیت‌ترین محتوای آموزشی را دریافت کنید. جهت اطلاع از دوره‌ها، کارگاه‌ها، وبینارها و سمینارها با ما تماس بگیرید.
ثبت ديدگاه